Watmahatat en vervolg..
Blijf op de hoogte en volg Eline Marieke
20 December 2014 | Thailand, Ban Ko Song
Yeah! Eindelijk weg uit Bangkok! Nou was ik de afgelopen 3 dagen in de 'Watmahatat' tempel, maar eenmaal buiten mag ik bijna gelijk wel weer gaan mediteren met al die prikkels, drukte en vieze luchtjes. Ik zit nu in de bus op weg naar Kho Tao, een mooi eiland om te duiken. Deze bus is duidelijk gemaakt voor Thaise mensjes, aangezien ik met mijn schouders op het hoofdstuk zit.
Maar laat ik eens vertellen over mijn ervaringen in de tempel. Ik zal omschrijven hoe een dag eruit zag. Om kwart voor 5 in de ochtend ging het tl-licht op de kamer aan, waar ik de eerste nacht met 10 vrouwen sliep. Ik zal een foto toevoegen van mijn 'bed'. Ik heb luxere dagen gekend zeg maar.. Daarnaast hadden we ook huisdieren, ratten.. Woehoew... Die heb ik gelukkig alleen op een paar meter afstand gezien. Ik was de enige blondharige die te vinden was in deze tempel, veelal waren het Thaise vrouwen en ik had 1 Japans 'vriendinnetje'. Buiten dat om geen toeristen, dus een beetje 'vreemde eend in de bijt' was ik wel.
Om 5 uur was de eerste meditatie waar je voor mocht kiezen. Degene die me een beetje kennen weten wel waar ik voor koos..;-) Om 6.00 ontbijt, rijstsoep. Die koud was na het gebed, aangezien dat gevoelsmatig een half uur duurde. Van 7.00 - 11.00 meditatie. Deze meditaties begonnen altijd met 'chanting', een gebed van de monnik. Een aantal gebeden deden we met elkaar, waarna de de monnik een verhaal hield, geen idee wat, aangezien het allemaal in het Thais was. Vervolgens de meditatie, wat bestond uit een half uur lopende meditatie, af te wisselen met zittend (kleermakerszit natuurlijk). Na de eerste meditatie hadden we lunch, wat ook gelijk onze laatste maaltijd was van de dag. Daarna van 13.00 - 16.00 weer een meditatie en zo ook van 18.00 - 21.00.
De eerste volledige dag had ik het echt zwaar. Ik heb altijd al even tijd nodig om wakker te worden, en nu moest ik 3 uren lang proberen om niet in slaap te vallen. Gelukkig was ik niet de enige en zag ik zelfs de monk een paar keer knikkebollen. Ik heb me toen wel afgevraagd waar ik nou in hemelsnaam weer aan begonnen was?! Moest ik dit 9 uren per dag volhouden?! Hoe bedenk je het..
Maargoed, ik had hier voor gekozen dus afmaken zou ik het ook.
Wat ik geleerd heb is dat je je focus legt op beweging van je voeten als je loopt en beweging van je maag (jaja) als je zit. Tijdens dat komen er allemaal gedachtes, prikkels, gevoelens en beelden voorbij, die je als het ware 'anoniem' maakt. Zie je bijv iets dan zeg je 'see-ing, see-ing'. Of 'itchie, itchie' (muskitooooo!!!!!) waar je vervolgens niets mee moet (proberen) te doen. Als je je daarin traint zal je merken dat er zoveel dingen voorbij komen en als je daar niet op in gaat, maar wel aandacht geeft, zal je zien dat ze vanzelf verdwijnen. Wij zijn gewend om overal op te reageren, wat niet altijd nodig is en voor ellende (in je hoofd en/of lijf) kan zorgen. Op een gegeven moment krijg je ook echt veel pijn aan je lijf, aangezien je lijf helemaal niet gewend is om lang zo te zitten. Dat schijnt erbij te horen en maakt uiteindelijk ook dat je daar komt waar je komen moet.
Ik heb wel gemerkt dat je er zeker beter in kan worden in korte tijd. Ook heb ik gemerkt hoeveel herinneringen er in mijn hoofd rondspoken (wat bij iedereen zo is overigens, bewust of onbewust). Op zich meestal wel fijne herinneringen, maar wat heb je eraan als je ergens mee bezig bent? Niet zoveel.. Oftewel, meditatie helpt je om je aandacht en focus op het nu te leggen waardoor je concentratie sterker wordt en stress tegen gaat. Ik had wel veel gedachten waarvan ik me afvroeg hoe ik daar nou ineens op kwam?! Of die best wel onnodig waren..
Anyway, ik vond het ondanks dat ik het pittig vond, wel interessant om eens mee te maken. Denk dat het goed is om bewust te leven en je hoofd soms 'leeg' te krijgen.
Inmiddels ben ik richten het zuiden gereisd. Ik ga nu eerst naar Ko Thao, daarna naar Ko phangan, Ko Lanta, Krabi en 'volgend jaar' vlieg ik dan naar chiang mai. So thats the plan.
Maar laat ik eens vertellen over mijn ervaringen in de tempel. Ik zal omschrijven hoe een dag eruit zag. Om kwart voor 5 in de ochtend ging het tl-licht op de kamer aan, waar ik de eerste nacht met 10 vrouwen sliep. Ik zal een foto toevoegen van mijn 'bed'. Ik heb luxere dagen gekend zeg maar.. Daarnaast hadden we ook huisdieren, ratten.. Woehoew... Die heb ik gelukkig alleen op een paar meter afstand gezien. Ik was de enige blondharige die te vinden was in deze tempel, veelal waren het Thaise vrouwen en ik had 1 Japans 'vriendinnetje'. Buiten dat om geen toeristen, dus een beetje 'vreemde eend in de bijt' was ik wel.
Om 5 uur was de eerste meditatie waar je voor mocht kiezen. Degene die me een beetje kennen weten wel waar ik voor koos..;-) Om 6.00 ontbijt, rijstsoep. Die koud was na het gebed, aangezien dat gevoelsmatig een half uur duurde. Van 7.00 - 11.00 meditatie. Deze meditaties begonnen altijd met 'chanting', een gebed van de monnik. Een aantal gebeden deden we met elkaar, waarna de de monnik een verhaal hield, geen idee wat, aangezien het allemaal in het Thais was. Vervolgens de meditatie, wat bestond uit een half uur lopende meditatie, af te wisselen met zittend (kleermakerszit natuurlijk). Na de eerste meditatie hadden we lunch, wat ook gelijk onze laatste maaltijd was van de dag. Daarna van 13.00 - 16.00 weer een meditatie en zo ook van 18.00 - 21.00.
De eerste volledige dag had ik het echt zwaar. Ik heb altijd al even tijd nodig om wakker te worden, en nu moest ik 3 uren lang proberen om niet in slaap te vallen. Gelukkig was ik niet de enige en zag ik zelfs de monk een paar keer knikkebollen. Ik heb me toen wel afgevraagd waar ik nou in hemelsnaam weer aan begonnen was?! Moest ik dit 9 uren per dag volhouden?! Hoe bedenk je het..
Maargoed, ik had hier voor gekozen dus afmaken zou ik het ook.
Wat ik geleerd heb is dat je je focus legt op beweging van je voeten als je loopt en beweging van je maag (jaja) als je zit. Tijdens dat komen er allemaal gedachtes, prikkels, gevoelens en beelden voorbij, die je als het ware 'anoniem' maakt. Zie je bijv iets dan zeg je 'see-ing, see-ing'. Of 'itchie, itchie' (muskitooooo!!!!!) waar je vervolgens niets mee moet (proberen) te doen. Als je je daarin traint zal je merken dat er zoveel dingen voorbij komen en als je daar niet op in gaat, maar wel aandacht geeft, zal je zien dat ze vanzelf verdwijnen. Wij zijn gewend om overal op te reageren, wat niet altijd nodig is en voor ellende (in je hoofd en/of lijf) kan zorgen. Op een gegeven moment krijg je ook echt veel pijn aan je lijf, aangezien je lijf helemaal niet gewend is om lang zo te zitten. Dat schijnt erbij te horen en maakt uiteindelijk ook dat je daar komt waar je komen moet.
Ik heb wel gemerkt dat je er zeker beter in kan worden in korte tijd. Ook heb ik gemerkt hoeveel herinneringen er in mijn hoofd rondspoken (wat bij iedereen zo is overigens, bewust of onbewust). Op zich meestal wel fijne herinneringen, maar wat heb je eraan als je ergens mee bezig bent? Niet zoveel.. Oftewel, meditatie helpt je om je aandacht en focus op het nu te leggen waardoor je concentratie sterker wordt en stress tegen gaat. Ik had wel veel gedachten waarvan ik me afvroeg hoe ik daar nou ineens op kwam?! Of die best wel onnodig waren..
Anyway, ik vond het ondanks dat ik het pittig vond, wel interessant om eens mee te maken. Denk dat het goed is om bewust te leven en je hoofd soms 'leeg' te krijgen.
Inmiddels ben ik richten het zuiden gereisd. Ik ga nu eerst naar Ko Thao, daarna naar Ko phangan, Ko Lanta, Krabi en 'volgend jaar' vlieg ik dan naar chiang mai. So thats the plan.
-
20 December 2014 - 09:37
Mieke:
Lieve Eline,
Wat eens prachtig verhaal heb je weer op papier gezet. Zo te horen was het een hele belevenis in de tempel. Wat knap dat je dat hebt volgehouden, ik denk dat ik gillend naar huis was gegaan. Maar jij hebt de bijzonder ervaring afgemaakt. Overal leer je weer wat van. Nu lekker relaxen op het eiland. Tijd om leuke mensen te ontmoeten? Veel plezier. X M -
20 December 2014 - 12:42
Tante Alie. :
Hoi Eline, wat een ervaring in zo'n klooster. Nu maar even genieten op de eilanden. Zal wel warm zijn, maar goed dat is lekker. Veel plezier.
Groeten van ons beiden. -
20 December 2014 - 18:30
Maren:
Whoei Eline,
Wat een bijzondere ervaringen doe je op! Wat fijn dat die nooit meer van je afgenomen kunnen worden -
20 December 2014 - 18:33
Maren:
Nog meer leuks wat door je hoofd kan gaan rondspoken ;)
En nu "duik" je alweer een nieuwe ervaring op! Echt super tof joh!
Heel veel liefs en fijne feestdagen!
-
21 December 2014 - 15:29
Dora :
Ola die Eline, wat knap dat je dit gedaan en volgehouden hebt. Een nieuwe ervaring die lijkt op mindfulniss.
Mediteren is echt fijn gedachten komen en gaan zo ook geluiden en geuren, op het laatst merk je ze niet meer en ik raakte altijd gefocust door mijn ademhaling, iets wat ik anders niet opmerk. Veel plezier met het duiken en alvast een goede reis in 2015 veel geluk gezondheid en fun lfs Doraxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
