Goodbye Myanmar, hello me and hello Bangkok again
Door: Eline Jansen
Blijf op de hoogte en volg Eline Marieke
26 Januari 2015 | Thailand, Bangkok
Een paar dagen geleden ben ik met de bus naar Yangoon gegaan en vanaf Yangoon naar Bangkok gevlogen. Jessie is inmiddels alweer een paar dagen vertrokken van Mandalay naar Bali, so on my own again de laatste dagen.
Het reizen brengt zo veel gevoelens met zich mee, het lijkt wel een rollercooster die constant op en neer gaat. Als ik dan met 'mijn huis' op mijn rug in het donker achterop een taxiscooter zit in een vreemde stad als Mandalay, voel ik me enerzijds 'werelds' anderzijds denk ik 'waar ben ik mee bezig?!'. Dat is eigenlijk wel een hilarische combinatie als ik daar zo over nadenk.
Inmiddels ben ik terug in Bangkok, waar ik voor het eerst ben gaan couchsurfen. In het begin is dat best wel gek, om bij iemand te slapen die je eigenlijk helemaal niet goed kent. Je leert elkaar dan wel heel snel kennen, wat interessant is omdat je iemand ontmoet met zo'n ander leven dan jou ergens aan de andere kant van de wereld!
Ik heb hier nu twee nachtjes geslapen en vertrek vanavond richting Ko San Road aangezien ik hoog nodig toe ben aan drukte.
Maar voordat ik me weer op Bangkok stort, kijk ik graag even terug naar Myanmar. Wat een bijzonder land is dat. Wat een charme en een gastvrijheid heb ik daar gezien. De verwonderde begroetingen op straat en de behulpzaamheid van de mensen. Dat maakte Myanmar voor mij prachtig, ondanks al het gerochel, constante getoeter en de hoeveelheid stof in de lucht. Over de toiletten inclusief kakkerlakken (wanneer je met je blote kont naar beneden hangt) nog maar niet te spreken (haha sorry, kon het niet laten;-)).
Voor iedereen die de wens heeft om naar Myanmar te gaan zou ik zeggen, doe het snel, aangezien de toerisme stijgt. Ik hoop dat het land en de mensen haar authenticiteit behoud ondanks de toenemende toerisme.
Ik begrijp dat het veelal lijkt alsof ik ontzettend gelukkig ben als je me op foto's voorbij ziet komen op Facebook. Ik moet bekennen dat dat wel een beetje een verknipt beeld is. Ik vind het (alleen) reizen best wel moeilijk. Ik denk veel aan thuis, wat onder andere maakt dat ik thuis wel heel goed kan waarderen. Ik merk dat ik gebaat ben bij structuur en dat ik onrustig wordt van het 'niets nuttigs doen'. Ik hou ervan om mezelf ergens voor in te zetten en voel me daardoor nuttig, iets wat ik nu niet heb. Dus voor de aankomende periode ga ik kijken hoe ik dat wat meer kan toevoegen in mijn reis. Morgen ga ik zw naar Cambodja, waar ik of vrijwilligerswerk wil gaan doen of twee weken in een hostel wil werken.
Ik wil in ieder geval graag iets om handen te hebben en ben toe aan drukte! De afgelopen weken is het vrij rustig geweest wat maakt dat ik way to much time to think heb. Daarin kom je jezelf wel een aantal keren tegen en is het aan jezelf om ervoor te zorgen dat je je weer meer happy voelt. Best wel lastig als je het mij vraagt!
Leerzaam is het in ieder geval wel, dat is 1 ding wat zeker is.
Ik heb wel geleerd hoe belangrijk (en hoe moeilijk het voor mij is) om in het nu te leven. Niet in het verleden, niet teveel in de toekomst, maar gewoon in het nu. Het is toch zonde als je aan de andere kant van de wereld zit en in gedachten hang je nog ergens in Europa rond. Daar wordt ik niet gelukkig van dus daar mag ik echt (dringend) in veranderen!
Ik ben benieuwd hoeveel van dit soort levenslessen mij nog te wachten staan de aankomende maanden. Ik heb zo'n vermoedden dat dit nog wel vaker gaat gebeuren..;-)
Het volgende verslag hoop ik jullie weer wat meer mee te nemen in hetgeen wat ik meemaak om me heen in deze bijzondere wereld in plaats van mijn innerlijke strijd wat dit reizen met zich mee brengt. Ik wil alleen wel gewoon een 'echt' verslag schrijven als ik schrijf. Gewoon zoals het is en niet anders.. It is how it is. En nu een schop onder de kont;-)!
Met vriendelijke groet,
Mevrouw open boek.
Het reizen brengt zo veel gevoelens met zich mee, het lijkt wel een rollercooster die constant op en neer gaat. Als ik dan met 'mijn huis' op mijn rug in het donker achterop een taxiscooter zit in een vreemde stad als Mandalay, voel ik me enerzijds 'werelds' anderzijds denk ik 'waar ben ik mee bezig?!'. Dat is eigenlijk wel een hilarische combinatie als ik daar zo over nadenk.
Inmiddels ben ik terug in Bangkok, waar ik voor het eerst ben gaan couchsurfen. In het begin is dat best wel gek, om bij iemand te slapen die je eigenlijk helemaal niet goed kent. Je leert elkaar dan wel heel snel kennen, wat interessant is omdat je iemand ontmoet met zo'n ander leven dan jou ergens aan de andere kant van de wereld!
Ik heb hier nu twee nachtjes geslapen en vertrek vanavond richting Ko San Road aangezien ik hoog nodig toe ben aan drukte.
Maar voordat ik me weer op Bangkok stort, kijk ik graag even terug naar Myanmar. Wat een bijzonder land is dat. Wat een charme en een gastvrijheid heb ik daar gezien. De verwonderde begroetingen op straat en de behulpzaamheid van de mensen. Dat maakte Myanmar voor mij prachtig, ondanks al het gerochel, constante getoeter en de hoeveelheid stof in de lucht. Over de toiletten inclusief kakkerlakken (wanneer je met je blote kont naar beneden hangt) nog maar niet te spreken (haha sorry, kon het niet laten;-)).
Voor iedereen die de wens heeft om naar Myanmar te gaan zou ik zeggen, doe het snel, aangezien de toerisme stijgt. Ik hoop dat het land en de mensen haar authenticiteit behoud ondanks de toenemende toerisme.
Ik begrijp dat het veelal lijkt alsof ik ontzettend gelukkig ben als je me op foto's voorbij ziet komen op Facebook. Ik moet bekennen dat dat wel een beetje een verknipt beeld is. Ik vind het (alleen) reizen best wel moeilijk. Ik denk veel aan thuis, wat onder andere maakt dat ik thuis wel heel goed kan waarderen. Ik merk dat ik gebaat ben bij structuur en dat ik onrustig wordt van het 'niets nuttigs doen'. Ik hou ervan om mezelf ergens voor in te zetten en voel me daardoor nuttig, iets wat ik nu niet heb. Dus voor de aankomende periode ga ik kijken hoe ik dat wat meer kan toevoegen in mijn reis. Morgen ga ik zw naar Cambodja, waar ik of vrijwilligerswerk wil gaan doen of twee weken in een hostel wil werken.
Ik wil in ieder geval graag iets om handen te hebben en ben toe aan drukte! De afgelopen weken is het vrij rustig geweest wat maakt dat ik way to much time to think heb. Daarin kom je jezelf wel een aantal keren tegen en is het aan jezelf om ervoor te zorgen dat je je weer meer happy voelt. Best wel lastig als je het mij vraagt!
Leerzaam is het in ieder geval wel, dat is 1 ding wat zeker is.
Ik heb wel geleerd hoe belangrijk (en hoe moeilijk het voor mij is) om in het nu te leven. Niet in het verleden, niet teveel in de toekomst, maar gewoon in het nu. Het is toch zonde als je aan de andere kant van de wereld zit en in gedachten hang je nog ergens in Europa rond. Daar wordt ik niet gelukkig van dus daar mag ik echt (dringend) in veranderen!
Ik ben benieuwd hoeveel van dit soort levenslessen mij nog te wachten staan de aankomende maanden. Ik heb zo'n vermoedden dat dit nog wel vaker gaat gebeuren..;-)
Het volgende verslag hoop ik jullie weer wat meer mee te nemen in hetgeen wat ik meemaak om me heen in deze bijzondere wereld in plaats van mijn innerlijke strijd wat dit reizen met zich mee brengt. Ik wil alleen wel gewoon een 'echt' verslag schrijven als ik schrijf. Gewoon zoals het is en niet anders.. It is how it is. En nu een schop onder de kont;-)!
Met vriendelijke groet,
Mevrouw open boek.
-
26 Januari 2015 - 09:49
Maaike:
Lieve Eline,
Ten eerste een heel groot compliment dat je ons zo meeneemt in je wereldreis; dat je je gevoelens zo met ons deelt.
Dit is voor jou een grote ontdekkingsreis naar enerzijds de wereld van Azië en anderzijds de ontdekkingstocht naar jezelf: wie ben ik nu eigenlijk en wat is het doel van het leven, etc.
In alles wat je schrijft herken ik jou!!! en tegelijkertijd denk ik: Eline, wat ben je een mooi mens..
Deze reis zal jou heel veel opleveren en als je straks terug bent, ben je een heel stuk wijzer:) en weet jij wat je wilt. Hier leer je "loslaten" en de keuze om opnieuw te beginnen.
Lieve schat: je bent een prachtig mens, en doorzetten met waar je mee bezig bent, hoe moeilijk het soms ook is.
Goed van je dat je je ook weer even nuttig gaat maken.
Dikke kus van Maaike -
26 Januari 2015 - 11:35
Thea De Vries:
Lieve Eline.
Dank voor je openhartigheid, mooi om niet alleen zogenaamd Prachtige verhalen te lezen. Maar ook hoe je het echt beleefd.
De reden van jouw reis heb ik niet mee gekregen,maar zo te lezen niet alleen voor de leut.
Ik wens je een mooie ontdekkingsreis, zowel in de wereld als naar/in jezelf.
Liefs Thea de Vries
-
26 Januari 2015 - 12:42
Mieke:
He lieverd. Een eerlijk verhaal, heb je op papier gezet. En dat is goed. Soms moet je eerst door het dal om bij de top te komen. Die top, die haal je wel. T kost even tijd om dit nieuwe leven op te pakken, geen wonder dat je moet wennen. T komt goed. Het ontmoeten van leuke mensen zou nu heel fijn zijn voor jou. Je hebt genoeg tijd alleen gehad. X mem -
26 Januari 2015 - 19:49
Tante Alie:
Wat geweldig lieverd hoe je het allemaal schrijft. Over hie je het beleeft. Ik krijg er een brokvan in mijn keel. Een mooi mens ben je. Dat ben ik helemaal met Maaike eens. Nnu lekker leuke mensen ontmoeten. Ze zijn overal. Veeeeeeel plezier. Dikke kus van ons. -
30 Januari 2015 - 08:53
Jamantha:
He Eline, wat heb je dit weer mooi geschreven...uit het hart! Knap dat je dat kunt en dat je dat durft!! Ik denk dat een ieder zich in je verhaal herkent, de bekende levenslessen hahaha. Wie ben ik, wat wil ik...hoe zit het nu eigenlijk in elkaar ....zijn we daar allemaal niet naar op zoek (geweest)...en dat maak jij nu allemaal maar mooi mee !!! Deze ervaringen nemen ze je nooit meer af en neem je voor de rest van je leven mee, hoe mooi is dat!! Het is net zoals je moeder zegt (pfff die moeders altijd) soms moet je eerst door het dal om bij die top te komen...maar wat is het dan ook fantastisch!! Blijf schrijven en genieten, dan doen wij dat ook, groetjessss
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
