Het dagelijks leven in een shithol;-)

Inmiddels zijn we een paar dagen verder op de farm. Het weekend toch nog een dagje vrij gehad, waar mijn lijf ook wel aan toe was na dat harde werken. In dit plaatsje is niet veel te doen, hoewel ze wel een zwembadje hebben waar we ik van het weekend samen met mijn camper-genoot en een andere meid gechilled heb. En daarnaast een aan-huis koffie tentje gevonden waar lieve oudere mensen de lekkerste fudge ever maken! Ondanks dat er niet zoveel is kan ik me hier denk ik wel vermaken de aankomende tijd.
Inmiddels ben ik uitgegroeid tot een echt 'farmer'. Ik loop met mijn hoed op als een kerel door het land en ben een 'a bit smelly' van dat harde werken onder de zon. Als we met een volle bus (grotendeels stinkende kerels) terugrijden naar 'het kamp' is dat alleen wel wat ranzig met al die luchtjes door elkaar.
Het voelt goed om weer eens wat te doen, daar was ik wel aan toe.
Het werk zelf is een beetje saai aangezien ik alleen werk en soms lijkt het een eeuwigheid te duren voordat ik mijn 200 kilo bin vol heb. Mijn streven van 1 bin per dag heb ik nog niet behaald helaas. Wel heb je veel tijd om na te denken en heb ik veel ruimte om te zien wat er gebeurd met mij als ik aan het werk ben. Zo doe ik mijn best, maak ik mij druk om of ik het wel goed doe (je zou het niet zeggen maar mandarijnen plukken komt best wel precies) en werk ik hard terwijl mijn lichaam soms wel even ho zegt. Allemaal herkenbare patronen die ik in mijn voorgaande banen ook voorbij heb zien komen. Het fijne is nu alleen dat ik ook tijd heb om daar aandacht aan te besteden en kan proberen om eens wat milder te zijn en ook te accepteren dat iets goed genoeg is als je je best doet.
Verder zijn er een aantal omstandigheden die veelal maken dat we minder tijd hebben. Zo gaat mijn wekker om half 7, hoor ik om 7 uur hoe laat we beginnen (afhankelijk van het weer), wat zoals vandaag pas om 10.00 is. Dat voelt wel een beetje als tijdverspilling, maar om dat het niet te laten zijn heb ik het mediteren weer opgepakt en ben ik zoals nu maar weer even aan het schrijven.
Het shithol (onze caravan) is nog hetzelfde. De deur sluit niet en inmiddels hebben we nieuwe bewoners, een stel muizen. Vanmorgen liep ik 1 van de wat oudere medewerkers tegen het lijf, die me dan vraagt 'how is you're shithol today?'. Dat omdat ik in dit geval geen blad voor de mond neem en gewoon zeg dat ik vind dat ze ons in een shithol laten leven. Gelukkig was deze man het daar helemaal mee eens, ipv andere backpackers die hier werken die zeggen dat dit 'een van de betere caravans' is. Zeg dan maar gewoon hoe het is denk ik dan.
Het is wel een belevenis allemaal. Je leert je wel makkelijk aanpassen aan 'barre omstandigheden' of weinig middelen. Zo neem ik altijd mijn kleren van de dag mee onder de douche om ze 'schoon' te krijgen en eet ik drie dagen achter elkaar macaroni met smac zoals ik dat vroeger op de camping heb geleerd (de smac dan).
Het verblijf hier is weer een mooi avontuur om te herinneren. Wat een luxe dat ik dit en alle andere dingen in deze reis allemaal heb mogen meemaken en heb mogen ervaren. Er zijn genoeg (jonge) mensen die geen keuze hebben in wat zij doen.
De tijd vliegt nu wel voorbij. Over anderhalve maand vlieg ik naar Bangkok om vervolgens na twee nachtjes door te vliegen naar huis. Ik heb nu niet het gevoel dat ik perse naar huis wil, maar kijk er zeker wel naar uit om weer naar huis te gaan en om alle mensen die ik lief heb weer te zien.
Dat was het weer voor vandaag, enjoy you're day today!:-)