Dansvloervrees
Blijf op de hoogte en volg Eline Marieke
29 Januari 2016 | Cuba, Reparto Dagnesse
Zoals de meeste mensen die mij kennen wel weten, kies ik met enige regelmaat de weg met de voor mij meeste weerstand. Vaak bewust maar vaak genoeg ook onbewust kom ik dan in zo'n situatie waarin ik me afvraag wat ik me nou weer op de hals heb gehaald.
Hier hebben we er weer 1, laat ik het dansvloervrees noemen. Inmiddels kan ik het niet meer ontkennen en sta ik daar in Cuba naast de dansvloer en besef ik me hoe moeilijk ik een uitgaansgelegenheid-dansvloer vind. Dat ik hier moeite mee heb weet ik al sinds het schuifelen in de kinderdisco, maar inmiddels heb ik mezelf in de situatie gezet waarin ik er niet meer onderuit kom. En ja, wat is daar nou een betere plek voor dan Cuba?!
Soms gaat dat dansen mij redelijk af, wat in het verleden wellicht beïnvloed werd door een bepaald percentage in het bloed. Maar hoe dan ook, blijft het een lastig iets voor mij, zo'n dansvloer met mensen die naar je kijken waardoor ik meer gericht ben op wat er om me heen gebeurd dan dat ik het ritme in mijn lijf voel (wat ik toch wel degelijk voel, dat ritme). Het wil er bij mij alleen niet in dat hetgeen wat anderen denken maakt dat ik dansvloervrees heb. Cognitief gezien vind ik dat klinkklare onzin en ben ik in protest, maar ik merk dat mijn lijf mij anders zegt.
Dit blijkt wel gezien ik mij ongemakkelijk voel en het lijkt alsof mijn danspassen uit mijn kleine teen moeten komen als ik daar dan zo sta. Dat terwijl ik in de ochtend tijdens de lessen trots op mezelf was wat zichtbaar was in het feit dat ik de passen redelijk snel onder de knie had en dat ik zweette als een otter van het harde werk (en daar ook veel plezier in had).
Zo is me wel weer duidelijk wat ik hier te doen heb. Keep on growing foks!;)
Hier hebben we er weer 1, laat ik het dansvloervrees noemen. Inmiddels kan ik het niet meer ontkennen en sta ik daar in Cuba naast de dansvloer en besef ik me hoe moeilijk ik een uitgaansgelegenheid-dansvloer vind. Dat ik hier moeite mee heb weet ik al sinds het schuifelen in de kinderdisco, maar inmiddels heb ik mezelf in de situatie gezet waarin ik er niet meer onderuit kom. En ja, wat is daar nou een betere plek voor dan Cuba?!
Soms gaat dat dansen mij redelijk af, wat in het verleden wellicht beïnvloed werd door een bepaald percentage in het bloed. Maar hoe dan ook, blijft het een lastig iets voor mij, zo'n dansvloer met mensen die naar je kijken waardoor ik meer gericht ben op wat er om me heen gebeurd dan dat ik het ritme in mijn lijf voel (wat ik toch wel degelijk voel, dat ritme). Het wil er bij mij alleen niet in dat hetgeen wat anderen denken maakt dat ik dansvloervrees heb. Cognitief gezien vind ik dat klinkklare onzin en ben ik in protest, maar ik merk dat mijn lijf mij anders zegt.
Dit blijkt wel gezien ik mij ongemakkelijk voel en het lijkt alsof mijn danspassen uit mijn kleine teen moeten komen als ik daar dan zo sta. Dat terwijl ik in de ochtend tijdens de lessen trots op mezelf was wat zichtbaar was in het feit dat ik de passen redelijk snel onder de knie had en dat ik zweette als een otter van het harde werk (en daar ook veel plezier in had).
Zo is me wel weer duidelijk wat ik hier te doen heb. Keep on growing foks!;)
-
30 Januari 2016 - 09:03
Mieke:
Je beschrijft jezelf heel goed. En dan te bedenken dat je moeder vroeger t liefst zoveel mogelijk op de dansvloer was. Maar.......ik heb je dansfilmpje gezien, nou, mijn complimenten hoor. Wat heb je al veel geleerd zeg. Knap hoor. Wel lijkt het apart, dansen met gymschoenen aan, maar ja, daar kon jij niets aan doen dat je salsaschoentjes niet op tijd aankwamen in leeuwarden. Ik zou zeggen, ga zo door met dansen en als je thuiskomt snel op de vervolglessen. Toch? Big hug van je moeke. -
30 Januari 2016 - 09:42
Maaike:
Hoi lieve Eline. ...wat weer een genot om jou reiservaringen en belevenissen te lezen. Maar ik geniet vooral van de openheid van jou. Je deelt je angsten twijfels met ons. Je komt jezelf wel heel erg tegen maar wat nog belangrijker is wat brengt het jou....wat leer je hiervan. ...ik ontmoet je graag weer een keer als je thuis bent. Voor nu genieten lieverd. Nog even en je bent weer thuis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
