Salento
Blijf op de hoogte en volg Eline Marieke
19 Mei 2017 | Colombia, Salento
Salento is een prachtig mooi dorpje met vele gekleurde huisjes. De sfeer is relaxt en er lopen heel wat backpackers rond. Mijn hostel bevind zich op ongeveer anderhalve kilometer lopen van het dorp. Let wel op welke afslag je neemt (helemaal tegen schemer), voordat je terecht komt bij een koffieplantage 2 km verderop. Niet dat dat erg is, maar zo tegen schemer weer op de goede weg terug naar het hostel zitten is wel prettig.
Het uitzicht is prachtig. Een uitgestrekt panoramaview met vele groene bergtoppen. Daarnaast hebben ze hier Cocora Vallei, swerelds grootste palmbomen zich bevinden. Samen met een paar meiden met een jeep die kant opgegaan. De goeie afslag nemen was lastig bij het gebrek aan bordjes, wat maakte dat we uiteindelijk wel een kilometertje of 20 hebben gelopen door de boesh-boesh gezien we de weg kwijt waren. Uiteindelijk op het einde toch de palmbomen gevonden, waar we voor kwamen. Op zo'n tocht wat veelal door de bergen way up is, kom je jezelf wel even tegen. Je wordt moe, raakt geïrriteerd doordat je de weg kwijt bent en voor de 3e x hetzelfde stuk loopt, wat maakt dat het wel even afzien is. Als je dan uiteindelijk bij een prachtig mooi uitzicht bent en letterlijk door de wolken loopt in de middle of nowhere waar niemand is, is dat alles waard en fenomenaal! De natuur is hier zo prachtig mooi.
Inmiddels zijn mijn nieuw gemaakte vriendinnetjes uit Canada vertrokken naar Medelin. Altijd wel wat verdrietig, als je afscheid neemt van mensen waar je veel plezier mee hebt en een leuke tijd hebt gehad. Echter besloot ik zelf hier nog even te blijven. Het voelt niet dat ik zin heb om weer een stad in te gaan, het feestgedruis en het stadsleven in. Het voelt alsof ik even hier moet blijven, even tot mezelf komen in de natuur. We zijn als mens altijd zo goed in het ontwijken van allerlei gevoelens die we hebben. Hoe makkelijk is het om daaraan voorbij te gaan? Dat is wat we gewend zijn. We gaan wat doen, verzetten onze gedachten, verdoven onszelfs soms, waarbij - als je dat te lang doet - aan jezelf voorbij gaat en je jezelf leeg trekt en misschien ook wel een leven leeft wat niet bij jou past. Dat is toch niet hoe het moet zijn en hoe we optimaal kunnen genieten van alles wat we hebben.
Nu wil ik niet zeggen dat ik op dat punt zit, maar ik merk wel dat ik behoefte heb om te reflecteren, stil te staan, dichterbij mijn gevoel te komen ook al is dat niet altijd perse leuk. Ik denk dat daar geen betere plek voor is om dat te doen dan hier in Salento, met dit uitzicht en zo midden in de natuur. Dus helaas, geen spectaculaire verhalen over rukkende overvallers of spectaculaire - ikrenvaneenberg-uitjes, maar die komen vast nog wel (De renvandeberguitjes dan). Nu eerst even tijd voor andere dingen :).
Adios amigo's!
-
19 Mei 2017 - 20:03
Tante Alie:
Hoi Eeline, meid wat doe je dat weer goed en wat schrijf je dat leuk. Heel veel respect van deze kant en geniet lekker. Kus van je liefhebbende tante. -
19 Mei 2017 - 20:28
Mieke:
Mooi, mooi, mooi. Tuut. -
19 Mei 2017 - 22:23
Maria:
Hey meis! Een verhaal zoals alleen jij dat kunt achrijven. Ik he het gevoel of ben ik ervij. Wij zijn ook meerdere keren verdwaald in eht bos!! Hahah. Lekker genieten van salento. Heb je al lekker gegeten bij Brunch?? Vergeet niet om lekker op het plein te chillen en het kannonen spel te spelen!! -
19 Mei 2017 - 22:24
Maria:
Lekkere typfouten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley