Bogota
Blijf op de hoogte en volg Eline Marieke
14 Mei 2017 | Panama, La Candelaria
Dag lieve mensen!
Even een eerste bericht vanuit Bogota, Colombia! In Nederland had het nog wel even wat voeten in de aarde. Ik kwam erachter dat ik iets te snel deze impulsieve vlucht had geboekt, te weinig mensen daar in mee had genomen en kans gegeven daar iets van te vinden (hè pa en ma, ik ga naar Colombia - de heuj) waarna tijd ontzettend snel ging. Dat met niet al te positieve reacties op mijn reis zorgde toch wel voor enige stress en angst. Ja, angst hoort er altijd wel een beetje bij. Bij het springen in een onbekende nieuwe wereld zonder weinig zekerheid of houvast meer dan het hebben van jezelf. Het is dan alleen de vraag wat je er vervolgens mee doet. Laat je je beheersen en/of 'besmetten' door (andermans) angst, of kies je anders? Gelukkig had ik in deze het geluk dat ik mensen om me heen heb die mij daar vervolgens verder in kunnen helpen, tot de keuze die goed is, goed voelt.
Het doorzetten van de plannen en het gaan naar Colombia in dit geval. Vrijdag vanuit Amsterdam naar Parijs gevlogen. Dit met de nodige vertraging, waarna ik al hollend het tweede toestel probeerde te halen van Parijs naar Bogota. Na een brutale voorpikactie bij de douane - sorry jongens - ik heb nog 20 minuten to catch my next plane, bleek het toestel mankementen te hebben en nog lang niet te vertrekken. Zo hebben we vervolgens nog twee uren aan de grond gestaan voordat de kist de lucht in ging. Best frustrerend als je weet dat je nog 11 uren in het vliegtuig moet zitten. Maargoed, zijn van die dingen waar je niets aan kunt doen dan te accepteren hoe het is.
Inmiddels zit ik in het eerste hostel met de nodige gemaakte vriendjes en vriendinnetjes en ga ik morgen avond verhuizen richting Salento met de nachtbus.
Maar eerst nog even over Bogota. Heerlijk om weer eens een nieuwe wereld in te stappen. Over straat te lopen in een wereld die je niet kent, waar je de mensen en de gewoonten niet kent en beetje bij beetje mag leren kennen. Bogota is een mega grote stad op ruim 2600 meter hoogte, waar veel te doen is. Het weer is nogal wisselend, zo valt het soms met bakken uit de hemel. Zo was het vanmiddag wel bijzonder, dat we door een grote overvolle winkelstraat liepen, waar vervolgens mensen gillend en schreeuwend onze kant op kwamen, daar moest toch wel iets erg angstaanjagends aankomen. Automatisch doet iedereen mee waarop ik mijn hostelgenootje trachtte te redden voor wat komen ging en beveelde (zowel verbaal als fysiek) de winkel in te gaan. Mijn hersenen worden gelijk geactiveerd in een vluchtmodus voor een mogelijke aanslag van de IS of een Tsunami wat uiteindelijk niet angstaanjagender bleek te zijn dan een mega-hoosbui die uit de lucht kwam denderen. Oke, gevoel voor drama voor een waterkanon uit de hemel hebben ze wel die Colombianen. We hebben er wel om gelachen nadat we van de schrik waren bekomen.
Verder alles wel goed, hoewel het soms nog wel vrij onwerkelijk is, het idee dat ik nu in Colombia ben. Het blijft toch bizar, dat je met een paar uur vliegen in zo'n andere wereld kan stappen!
Even een eerste bericht vanuit Bogota, Colombia! In Nederland had het nog wel even wat voeten in de aarde. Ik kwam erachter dat ik iets te snel deze impulsieve vlucht had geboekt, te weinig mensen daar in mee had genomen en kans gegeven daar iets van te vinden (hè pa en ma, ik ga naar Colombia - de heuj) waarna tijd ontzettend snel ging. Dat met niet al te positieve reacties op mijn reis zorgde toch wel voor enige stress en angst. Ja, angst hoort er altijd wel een beetje bij. Bij het springen in een onbekende nieuwe wereld zonder weinig zekerheid of houvast meer dan het hebben van jezelf. Het is dan alleen de vraag wat je er vervolgens mee doet. Laat je je beheersen en/of 'besmetten' door (andermans) angst, of kies je anders? Gelukkig had ik in deze het geluk dat ik mensen om me heen heb die mij daar vervolgens verder in kunnen helpen, tot de keuze die goed is, goed voelt.
Het doorzetten van de plannen en het gaan naar Colombia in dit geval. Vrijdag vanuit Amsterdam naar Parijs gevlogen. Dit met de nodige vertraging, waarna ik al hollend het tweede toestel probeerde te halen van Parijs naar Bogota. Na een brutale voorpikactie bij de douane - sorry jongens - ik heb nog 20 minuten to catch my next plane, bleek het toestel mankementen te hebben en nog lang niet te vertrekken. Zo hebben we vervolgens nog twee uren aan de grond gestaan voordat de kist de lucht in ging. Best frustrerend als je weet dat je nog 11 uren in het vliegtuig moet zitten. Maargoed, zijn van die dingen waar je niets aan kunt doen dan te accepteren hoe het is.
Inmiddels zit ik in het eerste hostel met de nodige gemaakte vriendjes en vriendinnetjes en ga ik morgen avond verhuizen richting Salento met de nachtbus.
Maar eerst nog even over Bogota. Heerlijk om weer eens een nieuwe wereld in te stappen. Over straat te lopen in een wereld die je niet kent, waar je de mensen en de gewoonten niet kent en beetje bij beetje mag leren kennen. Bogota is een mega grote stad op ruim 2600 meter hoogte, waar veel te doen is. Het weer is nogal wisselend, zo valt het soms met bakken uit de hemel. Zo was het vanmiddag wel bijzonder, dat we door een grote overvolle winkelstraat liepen, waar vervolgens mensen gillend en schreeuwend onze kant op kwamen, daar moest toch wel iets erg angstaanjagends aankomen. Automatisch doet iedereen mee waarop ik mijn hostelgenootje trachtte te redden voor wat komen ging en beveelde (zowel verbaal als fysiek) de winkel in te gaan. Mijn hersenen worden gelijk geactiveerd in een vluchtmodus voor een mogelijke aanslag van de IS of een Tsunami wat uiteindelijk niet angstaanjagender bleek te zijn dan een mega-hoosbui die uit de lucht kwam denderen. Oke, gevoel voor drama voor een waterkanon uit de hemel hebben ze wel die Colombianen. We hebben er wel om gelachen nadat we van de schrik waren bekomen.
Verder alles wel goed, hoewel het soms nog wel vrij onwerkelijk is, het idee dat ik nu in Colombia ben. Het blijft toch bizar, dat je met een paar uur vliegen in zo'n andere wereld kan stappen!
-
15 Mei 2017 - 08:01
Mieke:
Weer een mooi verhaal lieverd.
Ik weet zeker dat jij weer mooie weken zult hebben aan de andere kant van de wereld. Komt goed. Er valt weer veel te zien en te beleven daar denk ik, en dat is wat jij leuk vind. Geniet er van meissie. Tuut, mem. -
16 Mei 2017 - 08:57
Bert:
Hallo lieverd, fijn wat te horen !
Je doet weer een hoop nieuwe indrukken op, geniet ervan. Wilde wel even met je meekijken hoe het daar in Bogota is. Allemaal kleine mensjes en veel kleur schat ik in. Lekker anders.
Blijf schrijven dan genieten wij met je mee, dikke tuut.
Je liefhebbende vader. -
18 Mei 2017 - 11:48
Reneth:
Hè Eline, wat heerlijk om zo weer eennheel klein beetje met je mee te reizen. Er zullen vast wel weer de nodige avonturen komen, maar vooral genieten hoop ik. Knuffel van je ouwe buuf.
-
19 Mei 2017 - 10:20
Hinke:
Heel veel plezier Eline!
Ben benieuwd naar al jouw belevenissen daar!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
