Dag drie...
Door: Eline
Blijf op de hoogte en volg Eline Marieke
15 December 2014 | Thailand, Bangkok
Dag drie in Bangkok. Vandaag de toerist inclusief fototoestel uitgehangen. Ik ben samen met een Australische meid van het hostel naar koninklijk paleis geweest, wat HUGE was. We zijn er dmv een tucktuck door de stad gegaan, wat nog geen 50 cent kostte. Dat was de eerste keer wat qua gevoel vergelijkbaar was als het rijden in de cabrio. Alleen is de lucht way ranziger en het uiterlijk van het bakje meestal iets minder mooi;-).
Ik realiseerde me dat ik vandaag een plan moest maken voor de aankomende dagen. Ik had al een aantal ideeën maar nog niks concreets, wat allemaal wel wat onzeker voelt als je geen plan hebt. Morgen moet ik dit hostel uit en ik ben vanmiddag naar een tempel gelopen waarvan ik wist dat ze meditatietrainingen aanboden. Het was een hele zoektocht, in bedekte kleding in de felle zon (aangezien bloot gedoe daar niet oké is). Uiteindelijk heb ik het gevonden en afgesproken dat ik morgen kom, voor een paar nachten. Dat houd in 5 uur uit je nest, mediteren, tweemaal per dag een maaltijd, mediteren, slapen, mediteren enzovoort. Spannend vind ik wel! Vooral omdat dit iets is wat ik al een tijd lang wil doen en dan ook nog temidden in Bangkok! Het raakt me op een of andere manier ook wel. Ik ben benieuwd en zie wel wat ik allemaal ga ervaren. Ik wil het in ieder geval nu doen, zodat ik het eventueel vaker kan gaan doen het aankomende halfjaar.
Toen ik klaar was in de tempel had ik weinig zin om terug te lopen. Naast tucktucks hebben ze ook mannetjes met scooters! Dat leek me enerzijds doodeng met het idiote verkeer van hier, anderzijds ook weer heel gaaf! Dus ik heb staan onderhandelen met een mannetje die me veilig heeft afgezet bij ko san road. Ik had behoorlijk afgedingt met behulp van een portie vriendelijk lachen, dus als dank voor de veilige rit gaf ik hem wat Hollandse dropjes. Hij kon er wel om lachen.
Maargoed, vanavond eerst iets heeeeeeeel anders.. (Bangkok is een stad van uitersten). We gaan namelijk na het eten van streetfood naar de pingpong show. Oh my god.. Het zal echt een grote ranzigheid zijn aan de verhalen te horen. Mocht je niet weten wat het is, Google het even. Iets met een 'toverdoos'..
Verder nog even de uitgaansgelegenheden bij langs vanavond (en ja mam, ik kijk wel uit samen met meiden van hier).
Zoals het nu lijkt ga ik vrijdag dan mijn visum regelen voor Myanmar bij de ambassade waarop ik een paar dagen moet wachten. Ik ga vrijdag dan couchsurfen bij iemand, kijken hoe dat is. Wil Bangkok eigenlijk wel uit, maar vind het ook fijn als mijn visum klaar is en ik hier niet meer terug hoef te komen voordat ik richting het zuiden en daarna naar het noorden ga. Dus dat is een beetje mijn plan voor aankomende dagen! Vanaf morgen de tempel in, dus ik denk dat het vanaf dan even radiostilte is vanaf deze kant!
Rustig aan mensen en tot later.
Inmiddels is de nacht voorbij en wil ik eea kort toelichten na vanavond. De pingpong vond ik vre-se-lijk. Ik kan niet anders zeggen. Vrouwen die touwen van 3 meter lang uit 'hun doos' halen en daarbij een gezichtsuitdrukking hebben waaraan niets aan af te lezen valt lijkt me geen goed iets. Meer dan prostitutie is het niet en ik vond het vreselijk. Ik snap niet dat ik daar aan meegewerkt heb, want ik vond het echt vreselijk, veel meer kan ik er niet van zeggen.
Na dit verbazingwekkende, nog bizarre avontuur nog even wezen stappen, wat ook wel een beetje verdrietig eindigde. Op de terugweg naar het hostel zag ik aan de overkant van de straat een jongetje van ongeveer 3 jaar zitten, in zijn eentje.. Och man.. Ik ben naar hem heen gegaan en heb met hem zitten 'kletsen'. Hij was helemaal vies en ik wilde hem meenemen naar het hostel om te wassen. Toen ik dat probeerde schreeuwde zijn moeder naar hem die een aantal meter verderop zat (welke ik overigens niet gezien had). Hij liep naar haar toe en samen met de meid vanuit het hostel hebben we broodjes, chocomelk en water gekocht (het was een compleet gezin wat op de hoek van de straat zat). De ouders gaven ons geen blik waardig, maar de kindjes wilden gelukkig wel eten en drinken. Ook wilde een kleine meid van nog geen twee jaar denk ik wel even rollen met balletjes. Het raakte me zo.. Het liefst stopte ik de kindjes in men backpack en nam ik ze mee.
Het is een bijzonder (oneerlijke) wereld........
Ik realiseerde me dat ik vandaag een plan moest maken voor de aankomende dagen. Ik had al een aantal ideeën maar nog niks concreets, wat allemaal wel wat onzeker voelt als je geen plan hebt. Morgen moet ik dit hostel uit en ik ben vanmiddag naar een tempel gelopen waarvan ik wist dat ze meditatietrainingen aanboden. Het was een hele zoektocht, in bedekte kleding in de felle zon (aangezien bloot gedoe daar niet oké is). Uiteindelijk heb ik het gevonden en afgesproken dat ik morgen kom, voor een paar nachten. Dat houd in 5 uur uit je nest, mediteren, tweemaal per dag een maaltijd, mediteren, slapen, mediteren enzovoort. Spannend vind ik wel! Vooral omdat dit iets is wat ik al een tijd lang wil doen en dan ook nog temidden in Bangkok! Het raakt me op een of andere manier ook wel. Ik ben benieuwd en zie wel wat ik allemaal ga ervaren. Ik wil het in ieder geval nu doen, zodat ik het eventueel vaker kan gaan doen het aankomende halfjaar.
Toen ik klaar was in de tempel had ik weinig zin om terug te lopen. Naast tucktucks hebben ze ook mannetjes met scooters! Dat leek me enerzijds doodeng met het idiote verkeer van hier, anderzijds ook weer heel gaaf! Dus ik heb staan onderhandelen met een mannetje die me veilig heeft afgezet bij ko san road. Ik had behoorlijk afgedingt met behulp van een portie vriendelijk lachen, dus als dank voor de veilige rit gaf ik hem wat Hollandse dropjes. Hij kon er wel om lachen.
Maargoed, vanavond eerst iets heeeeeeeel anders.. (Bangkok is een stad van uitersten). We gaan namelijk na het eten van streetfood naar de pingpong show. Oh my god.. Het zal echt een grote ranzigheid zijn aan de verhalen te horen. Mocht je niet weten wat het is, Google het even. Iets met een 'toverdoos'..
Verder nog even de uitgaansgelegenheden bij langs vanavond (en ja mam, ik kijk wel uit samen met meiden van hier).
Zoals het nu lijkt ga ik vrijdag dan mijn visum regelen voor Myanmar bij de ambassade waarop ik een paar dagen moet wachten. Ik ga vrijdag dan couchsurfen bij iemand, kijken hoe dat is. Wil Bangkok eigenlijk wel uit, maar vind het ook fijn als mijn visum klaar is en ik hier niet meer terug hoef te komen voordat ik richting het zuiden en daarna naar het noorden ga. Dus dat is een beetje mijn plan voor aankomende dagen! Vanaf morgen de tempel in, dus ik denk dat het vanaf dan even radiostilte is vanaf deze kant!
Rustig aan mensen en tot later.
Inmiddels is de nacht voorbij en wil ik eea kort toelichten na vanavond. De pingpong vond ik vre-se-lijk. Ik kan niet anders zeggen. Vrouwen die touwen van 3 meter lang uit 'hun doos' halen en daarbij een gezichtsuitdrukking hebben waaraan niets aan af te lezen valt lijkt me geen goed iets. Meer dan prostitutie is het niet en ik vond het vreselijk. Ik snap niet dat ik daar aan meegewerkt heb, want ik vond het echt vreselijk, veel meer kan ik er niet van zeggen.
Na dit verbazingwekkende, nog bizarre avontuur nog even wezen stappen, wat ook wel een beetje verdrietig eindigde. Op de terugweg naar het hostel zag ik aan de overkant van de straat een jongetje van ongeveer 3 jaar zitten, in zijn eentje.. Och man.. Ik ben naar hem heen gegaan en heb met hem zitten 'kletsen'. Hij was helemaal vies en ik wilde hem meenemen naar het hostel om te wassen. Toen ik dat probeerde schreeuwde zijn moeder naar hem die een aantal meter verderop zat (welke ik overigens niet gezien had). Hij liep naar haar toe en samen met de meid vanuit het hostel hebben we broodjes, chocomelk en water gekocht (het was een compleet gezin wat op de hoek van de straat zat). De ouders gaven ons geen blik waardig, maar de kindjes wilden gelukkig wel eten en drinken. Ook wilde een kleine meid van nog geen twee jaar denk ik wel even rollen met balletjes. Het raakte me zo.. Het liefst stopte ik de kindjes in men backpack en nam ik ze mee.
Het is een bijzonder (oneerlijke) wereld........
-
15 December 2014 - 23:34
Dora Busser:
Oh Eline wat heftig allemaal,wat een indrukken. Ze staan op je netvlies. Ja Bangkok is een heftige stad.Hoop dat je snel je visum krijgt, eerst maar even mediteren in jezelf kijken succes liefs kusje Dora -
16 December 2014 - 08:41
Mieke:
Nou Eline , wat een verhaal. Niet om vrolijk van te worden. Het verhaal over de show, is inderdaad vreselijk.
En die kleine jongen langs de weg, dat is dus ook Thailand, en helaas kun jij daar niets aan doen, want, wat zul je dat nog vaak tegen komen. Heel verdrietig. Niets mee doen, maar dat is makkelijk gezegd als je hier op de bank zit. Het hele half jaar zul je hier niet aan wennen denk ik.
Je reis gaat verder meid. Jij gaat de tempel in. Lijkt me heel bijzonder. Ik hoop dat je daar tot rust zult komen. Maak er wat moois van. Steek je ook een kaarsje aan voor degenen die het nodig hebben? Zou mooi zijn. Dag lieverd. X Mam -
16 December 2014 - 20:03
Anke:
Wat een verhaal Eline. Niet iedereen in de wereld heeft het goed helaas. Ik snap wel dat je de kindjes mee zou willen nemen. En wat je andere verhaal betreft, bizar, vreselijk. Veel plezier met je meditatie avontuur. Liefs van mij x
-
18 December 2014 - 00:55
Tante Alie:
Niet doen lieverd. De wereld is daar anders. Je kunt niet ieder kind redden en eten geven. Probeer jezelf hier een beetje voor af te schermen. Het zal vast heel oneerlijk voelen en dat is het ook. Ik had het in Afrika ook, maar die kinderen weten niet beter. Ik wilde ook wel ieder kind knuffelen, maar het helpt niets. Probeer te genieten van wat je doet en kiest om naartoe te gaan. Veel plezier.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
