Voorbereiding!

Daar gaat ie dan.. Mijn eerste verslag op waarbenjijnu!

Op dit moment zit ik thuis op de bank, vertrouwd en wel, in mijn eigen huisje. Gek idee om straks niet meer hier te zijn en aan de andere kant van de wereld rond te lopen!
Ik vind het allemaal heel spannend. Als ik mensen vertel dat ik 'alleen' ga reizen door Azië krijg ik veelal de reactie 'wat eng!'. En ja, daar ben ik het stiekem wel mee eens. Eng, spannend, maar wel heel leuk! Is toch een luxe dat dat allemaal maar kan! Dat je in een vliegtuig stapt, aan de andere kant van de wereld uitstapt en dat je daar mag ervaren hoe het leven daar geleeft wordt.
Ik merk dat mensen soms niet zo goed begrijpen dat ik dit alleen wil doen. Het alleen gaan is niet zozeer om tegenover anderen te bewijzen dat ik dat kan (alhoewel ik dan wel heel stoer ben natuurlijk), maar om mezelf uit te dagen om me daar te redden, onafhankelijk van wie of wat dan ook. En aangezien ik wel iemand ben die graag uitdagingen aangaat en nog wel eens de weg kiest van de meeste weerstand, lijkt me dit prima op zijn plaats :-).
In eerste instantie was mijn plan dat ik geen plan heb, maar daar ben ik wel een beetje op teruggekomen. Ik merk inmiddels wel dat het een geruster gevoel geeft als ik een beetje weet welke route ik ga doen en in ieder geval de eerste dagen uitstippel. Dus daar ben ik op dit moment mee bezig (plus alle andere regelzaken om de reis heen). Misschien helpt het een beetje om mijn beeld van mezelf wat aan te passen. Vooralsnog zie ik mezelf namelijk met een grote tas op men rug in het overvolle Bangkok staan waarbij ik in mijn hoofd zing 'allllll by myyyyyseheeellfffff...'. Gelukkig moet ik regelmatig om mezelf lachen, dus die gedachte zal er vast voor zorgen dat ik moet lachen als ik daar sta.

Dit was het voor nu.. Tot een volgende keer!