Hola Cuba!
Blijf op de hoogte en volg Eline Marieke
15 Januari 2016 | Cuba, Cayo Loco
10 januari 2016
En toen was het zomaar 10 januari en was ik 'good to go', off to Cuba! Wat begon bij een idee om voor een aantal weken terug te gaan naar Australië, mondde uit naar een 3,5 weekse trip naar Cuba.
Eigenlijk was het niet mijn bedoeling om weg te gaan. Ik heb na terugkomst in juni best snel een baan gekregen. Een baan met veel zelfstandigheid, verantwoordelijkheid en eentje waar ik veel plezier in beleef! Daarnaast ben ik actief in de sportschool waar ik niet zonder kan en bevalt mijn huisje nog altijd prima. Een andere stad zou leuk zijn, maar voor de rest ben ik veelal blij met wat ik heb! Dus nee, zo nodig hoefde ik niet weg. En nee, ik ben ook niet onrustig door een gevoel dat ik weg wil wat heeft gemaakt dat ik pad ben.
Toch zit ik in het vliegtuig, op weg naar een authentiek eiland! Het idee was daar gewoon, dat ik Cuba eens wilde zien. De kansen kon ik creëeren en ja, waarom zou je dan niet? Tof eigenlijk wel, dat je ondanks dat je keuzes soms niet (al dan wel) doordacht maakt, het zorgt voor het pad wat je bewandeld. Thats just how it has to go denk ik dan maar. Maargoed, voordat ik te zweefteeferig wordt......;)
Het plan voor deze reis is dat ik de eerste twee weken ga rondreizen langs plaatsen die we graag willen zien. 'We', aangezien ik deze keer niet alleen ga en ik de eerste twee weken met een reismaatje ga die ik gevonden heb op internet. Dat vind ik best fijn, aangezien Cuba, na verwachting, anders reisbaar is dan bijvoorbeeld Azië waar je (veelal) overal internet hebt en de mogelijkheid hebt om geld uit de muur te trekken (wat me overigens doet denken aan precies een jaar geleden waar ik in Myanmar stond nadat ik heldhaftig de grens was overgestoken en geen geld uit de muur kon trekken, dus zo waar is dat ook weer niet).
Anyway, eerst rondreizen door Cuba en de laatste week heb ik een dansweek geboekt in Santiago de Cuba, de 'tweede' hoofdstad van Cuba. In die week zal ik mijn eerder verworven salsapassen van de afgelopen periode tot een hoger niveau gaan tillen. Helaas zonder salsaschoenen, gezien die vast en zeker aankomende week bij mij aan de deur worden bezorgt. Ach ja, je kan niet alles hebben..
Ik ben erg benieuwd naar Cuba! Naar hoe de mensen samenleven en hoe alles georganiseerd is. Zo schijnt iedereen hetzelfde te verdienen (of je nou vuilnisman of arts bent) iedereen is arm. En wij als toeristen hebben zelfs een andere valuta dan de inwoners van Cuba (de slimmeriken). We gaan het allemaal zien. Waarschijnlijk zal ik niet zo vaak wat van me later horen/zien, aangezien internet iets is wat je niet vaak de mogelijkheid toe hebt.
Of misschien ben ik wel gewoon te 'druk', met alles wat Cuba te bieden heeft.
Ik heb overigens wel al weer ervaren, wat is het een kleine wereld en wat een luxe heb ik dit allemaal te mogen/kunnen doen. Zo zat ik in het eerste vliegtuig naar Parijs naast een jongedame waarmee ik aan het kletsen was. Nadat we ontdekten allebei uit het hoge noorden te komen vroeg ze me of ik Jessie ook kende, waarop ik haar een foto liet zien van twee uur geleden, knuffelend met Jessie op Schiphol. Heerlijk, die 'toevalligheden'. Well.. Let the adventure begins:)
Hasta luego!
En toen was het zomaar 10 januari en was ik 'good to go', off to Cuba! Wat begon bij een idee om voor een aantal weken terug te gaan naar Australië, mondde uit naar een 3,5 weekse trip naar Cuba.
Eigenlijk was het niet mijn bedoeling om weg te gaan. Ik heb na terugkomst in juni best snel een baan gekregen. Een baan met veel zelfstandigheid, verantwoordelijkheid en eentje waar ik veel plezier in beleef! Daarnaast ben ik actief in de sportschool waar ik niet zonder kan en bevalt mijn huisje nog altijd prima. Een andere stad zou leuk zijn, maar voor de rest ben ik veelal blij met wat ik heb! Dus nee, zo nodig hoefde ik niet weg. En nee, ik ben ook niet onrustig door een gevoel dat ik weg wil wat heeft gemaakt dat ik pad ben.
Toch zit ik in het vliegtuig, op weg naar een authentiek eiland! Het idee was daar gewoon, dat ik Cuba eens wilde zien. De kansen kon ik creëeren en ja, waarom zou je dan niet? Tof eigenlijk wel, dat je ondanks dat je keuzes soms niet (al dan wel) doordacht maakt, het zorgt voor het pad wat je bewandeld. Thats just how it has to go denk ik dan maar. Maargoed, voordat ik te zweefteeferig wordt......;)
Het plan voor deze reis is dat ik de eerste twee weken ga rondreizen langs plaatsen die we graag willen zien. 'We', aangezien ik deze keer niet alleen ga en ik de eerste twee weken met een reismaatje ga die ik gevonden heb op internet. Dat vind ik best fijn, aangezien Cuba, na verwachting, anders reisbaar is dan bijvoorbeeld Azië waar je (veelal) overal internet hebt en de mogelijkheid hebt om geld uit de muur te trekken (wat me overigens doet denken aan precies een jaar geleden waar ik in Myanmar stond nadat ik heldhaftig de grens was overgestoken en geen geld uit de muur kon trekken, dus zo waar is dat ook weer niet).
Anyway, eerst rondreizen door Cuba en de laatste week heb ik een dansweek geboekt in Santiago de Cuba, de 'tweede' hoofdstad van Cuba. In die week zal ik mijn eerder verworven salsapassen van de afgelopen periode tot een hoger niveau gaan tillen. Helaas zonder salsaschoenen, gezien die vast en zeker aankomende week bij mij aan de deur worden bezorgt. Ach ja, je kan niet alles hebben..
Ik ben erg benieuwd naar Cuba! Naar hoe de mensen samenleven en hoe alles georganiseerd is. Zo schijnt iedereen hetzelfde te verdienen (of je nou vuilnisman of arts bent) iedereen is arm. En wij als toeristen hebben zelfs een andere valuta dan de inwoners van Cuba (de slimmeriken). We gaan het allemaal zien. Waarschijnlijk zal ik niet zo vaak wat van me later horen/zien, aangezien internet iets is wat je niet vaak de mogelijkheid toe hebt.
Of misschien ben ik wel gewoon te 'druk', met alles wat Cuba te bieden heeft.
Ik heb overigens wel al weer ervaren, wat is het een kleine wereld en wat een luxe heb ik dit allemaal te mogen/kunnen doen. Zo zat ik in het eerste vliegtuig naar Parijs naast een jongedame waarmee ik aan het kletsen was. Nadat we ontdekten allebei uit het hoge noorden te komen vroeg ze me of ik Jessie ook kende, waarop ik haar een foto liet zien van twee uur geleden, knuffelend met Jessie op Schiphol. Heerlijk, die 'toevalligheden'. Well.. Let the adventure begins:)
Hasta luego!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
